Dracula. Het Frankenstein -monster. De onzichtbare man. De mummie. En natuurlijk de wolfman . Deze iconische monsters zijn in de loop der jaren geëvolueerd en getransformeerd, boeiend en angstaanjagend publiek in de hele generaties. Onlangs hebben we Robert Eggers 'opgenomen op Dracula in Nosferatu , het aankomende Frankenstein-project van Guillermo Del Toro, en nu, schrijver-regisseur Leigh Whannell's nieuwe interpretatie van The Wolf Man.
De vraag rijst: hoe herleeft een filmmaker zoals Whannell interesse in nog een weerwolffilm, met name de Wolf Man? Hoe kan een van deze filmmakers, zoals Whannell zegt, deze klassieke monsters zowel eng als relevant maken voor het moderne publiek?
Om zich in deze vragen te verdiepen, bewapent u zich met fakkels, wolfsbane en inzetten en klaar zijn om de diepere metaforen in monsterverhalen te verkennen. We hadden de gelegenheid om met Whannell de impact van klassieke monsterfilms op zijn werk te bespreken, strategieën voor het herleven van geliefde wezens zoals The Wolf Man in 2025, en de redenen waarom deze verhalen nog steeds belangrijk zijn.