Na een verandering van hart heeft Quentin Tarantino zijn elfde film geannuleerd, de filmcriticus, die ons afvraagt wat de volgende (en waarschijnlijk laatste) film van de regisseur zal zijn. Terwijl we wachten, is het het perfecte moment om zich te verdiepen in een Tarantino-Athon, dus we hebben elk van de 10 speelfilms gerangschikt die de filmmaker hieronder heeft geregisseerd. Merk op dat we zeiden "speellengte", wat betekent dat we de segmenten over het hoofd zien dat hij heeft geholpen voor Sin City en vier kamers.
We denken nog niet dat Tarantino een echt slechte film heeft gemaakt, maar een paar dat niet zo goed is als zijn inspanningen. Dus draag dat in gedachten terwijl je de volgende lijst leest. Zelfs het ergste van Tarantino is meestal beter dan de beste van elke andere filmmaker.
Hier zijn de beste Quentin Tarantino -films, gerangschikt. Zoals altijd, vergeet niet om commentaar te geven onderaan de pagina en laat ons weten hoe u de films van Tarantino zou rangschikken!
Laten we dit vooraf aanpakken: Death Proof is misschien niet zo leuk als planeet terreur, maar het is ongetwijfeld het slimste eerbetoon aan B-films ooit gemaakt. De film voelt als een project dat wordt samengesteld door een van de meest getalenteerde en zelfverzekerde filmmakers tijdens een reeks weekenden, zij het met grote productie-backing en een snelvuurscript.
Het verhaal van Stuntman Mike die zich richt op mooie, spraakzame vrouwen met zijn doodsbestendige auto is een spannende rit, het revitaliseren van Kurt Russell's carrière en uitdagende kijkers met bijna 40 minuten dialoog vóór de climax vol actie. Natuurlijk, de film is polariserend (tenzij je in Cannes bent), en het bereikt niet de hoogten van pulpfictie, maar het gebrek aan studio -interferentie maakt het een zeldzaam en essentieel horloge in de filmindustrie van vandaag. De slimme dialoog en snel pratende vrouwelijke leads, in combinatie met de climactische Death Chase die wordt gevoed door wraak, zou zelfs de meest sceptische kijkers moeten bevredigen.
Quentin Tarantino's The Hateful Eight is een krachtpatser van vicieuze humor en een intens verhaal, die diep ingaan op rasrelaties en menselijke natuur. Het combineert westerse en mysterieuze genres met een royale dosis galghumor, waardoor het zowel een intense karakterstudie als een eerbetoon is aan klassieke 70 mm filmmaken.
In het tijdperk na de burgeroorlog speelt de hatelijke acht hedendaagse kwesties, die het zijn als mogelijk Tarantino's meest genuanceerde en volwassen werk tot nu toe. Hoewel het nog steeds plezier heeft met het materiaal, kan de film Tarantino -liefhebbers bekend zijn, echoën van elementen van reservoirhonden. Deze bekendheid kan enkele van de verrassingen verminderen, maar het algemene verhaal blijft dwingend en impactvol.
Inglourious Basterds is Tarantino's eerbetoon aan de vuile dozijn, met een personage-aangedreven, missiegericht script. De film voelt meer theatraal dan het werk van Tarantino sinds reservoirhonden, bestaande uit vier korte toneelstukken en een korte film, elk boordevol geweldige uitvoeringen en dialoog die spanning bouwt. De uitgebreide dialoog kan de actie soms echter overschaduwen.
De Oscar-winnende uitvoering van Christoph Waltz als kolonel Hans Landa onderscheidt zich als een van de beste schurken van Tarantino-brutaal, charmant en sluw. Brad Pitt's weergave van Lt. Aldo Raine voegt diepte toe aan wat een eendimensionaal karakter had kunnen zijn. Hoewel de individuele segmenten sterk zijn, worstelt de film om samen te vloeien in een verenigd geheel.
Kill Bill, Vol. 2 volgt de bruid (Uma Thurman) terwijl ze de resterende leden van haar wraaklijst wil elimineren: Elle Driver (Daryl Hannah), Budd (Michael Madsen) en Bill (David Carradine). Tarantino beloofde dat vol. 2 zou meer van zijn kenmerkende stijl van gelikte dialoog, popcultuurreferenties en badass -personages bevatten, met minder actie - en hij heeft geleverd. Dit volume is misschien Tarantino's meest dialoog-zware film, die het brede scala aan emoties van Thurman presenteert.
Vol. 2 duikt dieper in het achtergrondverhaal van de bruid en biedt motivaties en verklaringen die het algemene verhaal verbeteren. De gewelddadige maar mooie vechtpartij tussen de bruid en Elle Driver in Budd's Trailer is een hoogtepunt. De openbaring van de echte naam van de bruid, Beatrix Kiddo, wordt afgeleverd met Tarantino's kenmerkende donkere humor.
Na de release in 1997 ontving Jackie Brown positieve reacties, maar werd gezien als een struikelen na de baanbrekende pulpfictie. Als de enige aanpassing van Tarantino, haalde de Rum Punch van Elmore Leonard de regisseur uit zijn comfortzone, hoewel de invloed van Leonard duidelijk is tijdens het werk van Tarantino.
In de loop van de tijd is Jackie Brown erkend als een van de sterkste en meest ingetogen karaktergestuurde films van Tarantino. Het titelpersonage van Pam Grier navigeert een complexe plot waarbij de wapenloper van Samuel L. Jackson, de sympathieke borgtochtbondsman van Robert Forster en de no-nonsense ATF-agent van Michael Keaton, allemaal strijdend om $ 500.000. Met de dichte maar boeiende plot kunnen acteurs als De Niro en Keaton schijnen in de unieke wereld van Tarantino.
Tarantino schuwt de gruwelen van slavernij niet in Django Unchained, maar toch levert hij een enorm vermakelijke, bloedige menigte-plunder in dit eerbetoon aan de Spaghetti Western. De film brengt absurde komedie in evenwicht met brute afbeeldingen van het leven voor slaven in het Antebellum South en biedt veel overdreven gunslinger-actie.
Het casual en onophoudelijke afgebeelde racisme is schokkend maar toch nauwkeurig voor het tijdperk. Ondanks zijn donkere thema's, blijft Django Unchained een leuk en essentieel horloge.
De nieuwste film van Tarantino, Once Upon a Time ... in Hollywood, staat als een van zijn beste werken en zijn tweede grote alternatieve geschiedenisproject na Inglourious Basterds. Tijdens het leveren van een menigte "wat als" eindigt, biedt de film een diep emotionele onderstroom, waarbij Tarantino's handelsmerk ultra-geweld wordt gehandhaafd.
Het verhaal volgt een ouder wordende acteur en zijn loyale stunt dubbele navigatie door de entertainmentindustrie tijdens het kruisen met de familie Manson in 1969. Met opvallende uitvoeringen van Leonardo DiCaprio, Brad Pitt (die een Oscar won voor zijn rol) en Margot Robbie als Sharon Tate, de film dient als een tijdcapsule, met een brilling, iconische muziek en intensieve momenten.
Als de kortste film van Tarantino is Reservoir Dogs ook zijn meest strak vervaardigde. Elke uitweiding naar popcultuur is in balans met essentiële plot en karakterontwikkeling, wat resulteert in een bliksemsnel tempo. Tim Roth, Steve Buscemi en Michael Madsen leveren sterrenprestaties, terwijl ervaren acteurs zoals Lawrence Tierney en Harvey Keitel het materiaal naar poëtische hoogten verheffen.
De innovatieve richting van Tarantino transformeert een verhaal met één locatie in een klein episch, revolutionerend misdaadbioscoop en filmmaken als geheel. Zijn postmoderne stijl heeft talloze anderen geïnspireerd, maar niemand heeft het zo effectief gerepliceerd. In slechts honderd minuten creëerde Tarantino een onmiddellijke klassieker, vestigde zijn naam en definieerde een generatie filmmakers.
Tarantino's tweedelige eerbetoon aan de bruid droeg Black volgt de bruid (Uma Thurman), die voor dood wordt achtergelaten na haar ex-loverrekening (David Carradine) en haar voormalige collega's slachten haar trouwfeest. Na het ontwaken uit een coma van vier jaar, begint ze aan een wereldwijde zoektocht naar wraak.
Deel 1 is een met bloed doordrenkt spektakel. Het gieten is onberispelijk, waarbij Uma Thurman schijnt als de bruid. Haar levering van de dialoog van Tarantino is cool en citeerbaar, en ze gaat naadloos over in een formidabele actieheld wanneer de dialoog vervaagt.
In 1995 concurreerde Pulp Fiction tegen Forrest Gump voor de beste foto Oscar, waarbij Gump uiteindelijk won. Velen vonden dat de academie pulpfictie had moeten kiezen, met zijn iconische portemonnee en onvergetelijke dialoog.
Weinig films van de jaren negentig, of een tijdperk, hebben de culturele impact gehad van het niet-lineaire meesterwerk van Tarantino. Het is een filmische rock and roll -ervaring, aangedreven door een fanzine -gevoeligheid en onmiddellijk citeerbare lijnen. De film bevat Guns, een bijbelse hitman, zijn minder dan rechtvaardige partner, met leer beklede Gimps, Hidden Watches en vijf dollar milkshakes. Tarantino's richting en het gebruik van bronmuziek als een verhalentool stellen nieuwe normen, die een golf van imitators beïnvloeden en talloze filmstudenten inspireren. Pulpfictie veranderde niet alleen hoe films werden gemaakt; Het heeft onze verwachtingen van cinema opnieuw gedefinieerd.
### De beste Quentin Tarantino -filmsEn dat is het voor onze lijst met de beste Tarantino -films. Ben je het eens met onze ranglijst, of is je rangorde anders? Laat het ons weten in de reacties of maak je eigen Tarantino Tier -lijst met behulp van onze handige tier tool hierboven.